Kształtowanie wenezuelskiej kuchni było wpływane przez gastronomiczne preferencje rdzennych ludów Ameryki, emigrantów z Europy oraz ludów Afryki i Azji. Z kulinarnymi tradycjami innych krajów latynoamerykańskich Wenezuelę łączy miłość do fasoli, kukurydzy, bananów i ogromnej różnorodności przypraw.
Najbardziej popularnymi lokalnymi przekąskami są placki, które na rodzimym gruncie nazywane są arepa lub tamale. Mogą one przybierać różne formy, a wybór nadzienia jest ogromny: mięsne, rybne, warzywne, serowe — z których tworzone są różnorodne kombinacje. Czasami placki służą jako chleb, a czasami jako łyżka do sosu. Czasem arepy są tak cienkie, że przypominają naleśniki.
Głównym narodowym daniem kraju jest pabellón criollo, będące wołowiną gulaszem z ryżem, czarnymi fasolami, smażonymi bananami i serem. Jest gotowany na grillu. Spośród dań głównych miejscowi mieszkańcy preferują herido — wołowinę z warzywami i korzeniami. Czasami jest on przygotowywany na bazie ryb lub mięsa drobiowego.
Ponieważ Wenezuela ściśle związana jest z żywiołem wodnym, tutaj występuje duża różnorodność dań rybnych. W menu często można znaleźć pstrągi i okonie, a czasami nawet rekiny-młoty i piranie. Obfituje również w inne owoce morza: goście nie zostaną uwolnieni, dopóki nie spróbują ostryg w winnym sosie, krewetek z awokado lub ryżu z mięczakami.
W wielu miejscach występuje duża różnorodność owoców: banany, ananasy, papaje, gujawy, arbuzy i mango. Niektórych produktów nie ma nawet nazw w innych językach, ponieważ występują one tylko na terenie Wenezueli. Z nich powstaje aguas frescas — niedrogi sok owocowy. Sok jest ulubionym napojem miejscowych mieszkańców. Prawie w każdym sklepie lub kawiarni można znaleźć papelon, który jest lemoniadą z owoców i surowego cukru, oraz meringada — mleczny koktajl z miąższem owoców. Mleko kokosowe pije się tu prosto z orzecha. Owoce są podstawą narodowych deserów: cukierków z gujawy lub banana, ciasta „quesillo”, karmelu lub sałatki z awokado.
Wenezuelskie kakao uważane jest za najlepsze na świecie, jednak trudno go znaleźć na rodzimej ziemi, ponieważ znaczna jego część jest eksportowana do Europy. Ulubionym mocnym napojem Wenezuelczyków jest rum, a szczególnie preferuje się jego ciemną odmianę.
Kuchnia wenezuelska przypadnie do gustu miłośnikom naturalnych produktów. Przywraca ona człowieka do korzeni i zanurza w niesamowitej egzotycznej atmosferze.